Skip to main content

FAQ

  • Zachowaj rosnące rośliny, zwłaszcza drzewa i krzewy. Opowiadają one historię miejsca i tworzą kontekst dla przyszłego ogrodu.
  • Grodzenie posesji ma duży negatywny wpływ na przyrodę – zwierzęta tracą przez to możliwość przemieszczania się i swoje siedliska. Może uda się wydzielić otwartą część ogrodu?
  • Unikaj rozbierania gór po to, żeby mieć ich szczątki w ogrodzie w postaci parkingów czy rzeźb.
  • Pracuj z miejscową glebą, nie degraduj jej – gleba to żywy organizm.
  • Zadbaj o to, żeby ogród łagodnie wpisywał się w otaczający krajobraz. Nie wycinaj go z przestrzeni murem lub wysokim iglastym żywopłotem, z umiarem stosuj egzotycznie wyglądające rośliny.
  • Naśladuj naturę – sadź rodzime rośliny w naturalistycznych układach zgodnie z siedliskiem, zostaw na ziemi opadłe liście, nie przycinaj drzew, one same wiedzą, jak rosnąć.
  • Podziel się przestrzenią z dzikimi roślinami i zwierzętami – zostaw dla nich 30% działki lub ogranicz zabiegi pielęgnacyjne w całym ogrodzie.

Zwierzęta są integralną częścią ekosystemu ogrodu, który bez nich nie może istnieć. Odpowiadają za spulchnianie, nawożenie i napowietrzanie gleby, rozkład szczątków organicznych, rozsiewanie nasion, zapylanie roślin, kontrolę wzrostu roślin i populacji roślinożerców. Liczne bezkręgowce (dżdżownice, mrówki, ślimaki) żywią się resztkami organicznymi, napowietrzają glebę i tworzą próchnicę, a tym samym poprawiają jakość gleby i zdrowotność roślin. Drapieżne chrząszcze, mrówki, osy i krety polują na roślinożerców – na przykład na mszyce, larwy motyli czy turkucie podjadki. Mrówki, komary i muchy są pokarmem ptaków. Dzikie pszczoły, muchówki i pluskwiaki zapylają kwiaty. Mszyce produkują spadź, która jest pokarmem dla zapylaczy, a same stanowią ogromną bazę pokarmową dla ptaków w okresie, gdy te karmią młode. Szpaki zjadają więcej owadów niż czereśni. W ten sposób zwierzęta chronią nasze uprawy i dbają o równowagę w ogrodzie.

Drzewa trzeba i warto sadzić. Tworzą one strukturę ogrodu, jego klimat i charakter. Warto pamiętać, aby właściwie dobierać gatunki do siedliska – drzewa to organizmy długowieczne, rosnące stosunkowo powoli, więc ważne jest, żeby dobrze czuły się w miejscu, które dla nich wybierzemy. Drzewa nie potrzebują i nie lubią cięcia. Każde cięcie poza formowaniem we wczesnej młodości źle wpływa na zdrowie, długość życia i urodę drzewa. Powinniśmy tak dobierać i sadzić drzewa, aby nie trzeba było ich w przyszłości ciąć – w odpowiedniej odległości od siebie nawzajem, budynków i infrastruktury. Drzewa nie powinny rosnąć samotnie. Potrzebują innych drzew, krzewów i bylin w pobliżu, między innymi dlatego, żeby opadłe liście mogły leżeć pod nimi aż do naturalnego rozkładu. Warto pokochać duże drzewa o naturalnym pokroju.

Drzewa i krzewy iglaste oraz o liściach zimozielonych są ozdobne, ale słabo przystosowane do warunków panujących w naszych ogrodach i obce w krajobrazie. Są wrażliwe na suszę i ustępują wraz z ociepleniem klimatu. Można je sadzić, ale nie powinny stanowić więcej niż 30% roślin w ogrodzie. Za wzór mogą nam służyć okoliczne lasy mieszane o naturalnym charakterze, gdzie drzewa iglaste wyglądają pięknie o każdej porze roku, ponieważ stanowią tylko domieszkę w drzewostanie i dopełnienie jego urody. Polecane do nasadzeń gatunki odpowiednie dla większości terytorium Polski to jedlica zielona, choina kanadyjska, świerk serbski, jodła jednobarwna, cis pospolity, jałowiec pospolity, ognik szkarłatny, suchodrzew chiński i zimozielone kaliny.

50 - 90% wody opadowej z przydomowych szczelnych podjazdów spływa kanałami burzowymi do rzek. Warto zwiększać powierzchnie przepuszczalne w ogrodzie, np. stosując betonowe płyty ekologiczne z wypełnieniem żwirem i nawierzchnie ziemne, bo najlepszym magazynem wody jest gleba. Z niej woda trafia tam, gdzie jest najbardziej potrzebna – prosto do korzeni roślin. Kolejnym krokiem dbania o retencję wody jest zapobieganie jej utracie z gleby. Pomaga w tym ściółkowanie powierzchni gleby korą, zrębkami, skoszoną trawą lub liśćmi. Wodę z powierzchni nieprzepuszczalnych (dachy, nawierzchnie) warto gromadzić w zbiornikach, z których czerpiemy ją do podlewania upraw. Zbiornik można zamontować na rynnie i rurze spustowej, stosując zbieracz deszczówki i pojemnik wyposażony w kran. Inne rozwiązanie to odprowadzenie wody z rury spustowej do ogrodu deszczowego, czyli rabaty założonej na przepuszczalnym i chłonnym substracie, obsadzonej roślinami znoszącymi okresowe zalewanie, ale i przesuszenie.